Super User

Terapia neurotaktylna

Zajęcia prowadzi mgr Kazimiera Badyna w sali 24.

Zajęcia odbywają się w specjalnie do tego wyposażonym gabinecie. Terapia neurotaktylna to techniki masażu i stymulacji skóry, wpływające na rozwój funkcji centralnego układu nerwowego, a w szczególności półkul mózgu, kory mózgowej, śródmózgowia i tylnych partii mózgu.

Zajęcia prowadzone w nowej pracowni mają formę masażu, który pobudza oraz przygotowuje receptory skóry do prawidłowego odbioru bodźców sensorycznych pochodzących z otoczenia. Zwiększa świadomość ciała i reguluje zaburzenia recepcyjne skórny (zaburzenia w odbiorze wrażeń dotykowych). Reguluje reakcje mózgu na informacje pochodzące ze skóry i mięśni. Terapia neurotaktylna współdziała z metodą integracji odruchów. Normalizujące działanie, potwierdzone w pracy z dziećmi i dorosłymi, pozwala na łączenie terapii neurotaktylnej z różnymi innymi technikami rehabilitacji, z masażami oraz stosowanie jej oddzielnie jako metodę relaksującą i wspierającą rozwój dziecka, a także pomocną w terapii osób dorosłych.

Terapia neurotaktylna wykorzystuje specjalny dotyk i stymulację, które regulują między innymi integrację odruchów, zakres napięcia mięśniowego, integrację sensomotoryczną, świadomość kinestetyczną. Zajęcia w pracowni, dla zwiększenia ich skuteczności, połączone są z elementami arteterapii.

Socjoterapia

Zajęcia prowadzą mgr Halina Waszak, mgr Kazimiera Badyna

Zajęcia socjoterapeutyczne prowadzone są dla wszystkich uczniów naszego Zespołu. Grupę socjoterapeutyczną stanowi zespół klasowy.

Zajęcia socjoterapeutyczne ukierunkowane są na realizację celów terapeutycznych, edukacyjnych i rozwojowych. Biorąc pod uwagę, że przyczyną zaburzeń emocjonalnych i kłopotów wychowawczych są dotychczas doznane urazy psychiczne, wywołujące negatywne stany emocjonalne, z którymi uczeń nie może sobie poradzić socjoterapeuta prowadzi zajęcia mające na celu tworzenie takich sytuacji wychowawczych i społecznych w zespole, które dostarczają uczniom nowych pozytywnych doświadczeń pozwalających korygować, bądź likwidować skutki dotychczasowych negatywnych doświadczeń urazowych.

Przyczyny problemów uczniów mogą zaistnieć na przykład w środowisku rodzinnym, gdzie istnieje brak troski i czułości wobec dziecka, brak poczucia bezpieczeństwa, nadmiernie surowa dyscyplina, wrogość między członkami rodziny oraz istniejące w rodzinie dysfunkcje. Zaburzenia emocjonalne i trudności wychowawcze mogą przejawiać się w różnych formach np. gniewu, złości, lęku, niepokoju, poczucia winy, osamotnienia, odrzucenia, częstego obrażania się, wszczynania bójek, niszczenia przedmiotów czy wymuszeń na innych pod groźbą.

Zajęcia socjoterapeutyczne sprzyjają odreagowaniu napięć emocjonalnych. Uczą nowych pozytywnych, społecznie akceptowanych zachowań. Powodują odblokowanie i ujawnianie swoich emocji. W czasie zajęć socjoterapeutycznych uczniowie mogą się dzielić swoimi przeżyciami w atmosferze akceptacji i zrozumienia, a także ekspresji uczuć w formie śmiechu, radości, okrzyków. Terapeutyczna rola tych zajęć polega na organizowaniu doświadczeń korekcyjnych wpływających korzystnie na psychikę i społeczne funkcjonowanie ucznia w zespole.

Na zajęciach socjoterapeutycznych uczeń może lepiej poznać własne i cudze uczucia, poznać swoje mocne strony, przezwyciężyć nieśmiałość oraz znaleźć sposoby na radzenie z trudnościami oraz posiąść umiejętność rozwiązywania konfliktów.

Zajęcia socjoterapeutyczne stwarzają także okazję do wyćwiczenia nowych sposobów zachowania oraz nabycia nowych umiejętności interpersonalnych takich jak: asertywność, podejmowanie rozważnych decyzji czy umiejętność szukania wsparcia i pomocy.

Realizacja celów edukacyjnych uczniów wzbogaca ich we wiedzę o sobie samym a także otaczającym środowisku, rozwija spostrzegawczość, pamięć oraz koncentrację uwagi.

Z kolei cele rozwojowe wiążą się z wiekiem uczniów, gdyż w każdej fazie życia dominują określone potrzeby, których zaspokojenie odgrywa istotną rolę w procesie rozwoju. I tak u uczniów w okresie wczesnoszkolnym dominują potrzeby aktywności ruchowej i zabawy. Z kolei u uczniów starszych dominuje potrzeba aprobaty społecznej, autonomii, przyjaźni, intymności, niezależności, aktywności społecznej oraz przynależności do grupy.

Jedną z częściej stosowanych metod pracy jest „Burza mózgów”. która aktywizuje grupę i zachęca uczniów do zgłaszania swoich pomysłów na rozwiązanie problemu, który ich aktualnie nurtuje. Propozycje zgłaszane przez uczniów nie zawsze muszą być trafne i realne. Nieważna jest bowiem ich jakość, zaś istotnymi są gotowość i chęć spontanicznego zgłaszania swoich własnych stanów emocjonalnych, będących odbiciem ich uczuć. Nieważne jest jakość wypowiedzi lecz ich ilość w określonym czasie. Z kolei zespół z pomocą terapeuty wybiera pomysł najciekawszy i najbardziej oryginalny akceptowany przez większość.

Rysunki i prace plastyczne są ważnymi formami wypowiedzi dla tych, co mają trudności z werbalizacją. Za pomocą tych form pracy uczniowie wyrażają to co czują i jak myślą. Wiele uczniów chętnie wyraża swoje uczucia za pomocą śpiewu i muzykowania. Treść piosenek należy dobierać pod kątem tematu zajęć, wykorzystując elementy muzykoterapii. Wskazane jest wystukiwanie rytmów za pomocą różnych przedmiotów lub prostych instrumentów wydających dźwięki w rytmie śpiewu lub muzyki.

Zespoły edukacyjno-terapeutyczne uczniów niepełnosprawnych umysłowo w stopniu umiarkowanym z niepełnosprawnościami sprzężonymi są bardziej zróżnicowane pod względem możliwości edukacyjnych, rodzaju zaburzeń emocjonalno-społecznych i sprawności fizyczno-ruchowych. To wymusza na socjoterapeucie daleko idącą indywidualizację w zakresie zarówno zadań jak i wymagań oraz indywidualnego podejścia do każdego uczestnika zajęć. Jest to już ważne na etapie planowania i przygotowywania scenariuszy zajęć. Chodzi o to, by przy opracowaniu scenariuszy zajęć uwzględnić to zróżnicowanie i tak planować zajęcia, aby każdy uczeń w nich pracował w sobie dostępnym tempie, wykonując czynności o takim stopniu trudności, aby dla niego były wykonalne, niezbyt męczliwe i dawały oczekiwane zadowolenie

Pomoc pedagogiczna

Pomoc pedagogiczna prowadzona jest przez szkolnego pedagoga mgr Arkadiusza Padraka w sali 26.

 wg następującego planu:

Poniedziałek - 8:00 - 10:30

Środa 12:30 - 15:00

Czwartek 10:00 - 12:30

Piatek 9:40 - 12:10

Do zadań pedagoga w szkole należy w szczególności:                                                  

1. Prowadzenie badań i działań diagnostycznych uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych uczniów w celu określenia przyczyn niepowodzeń edukacyjnych oraz wspierania mocnych stron uczniów;

2. Diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów;

3. Udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb;

4. Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży;

5. Minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom  zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów;

6. Inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych;

7. Pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów;                          

8. Wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej.

Działania skierowane na uczniów:

1. Diagnozowanie indywidualnych potrzeb oraz możliwości psychofizycznych uczniów 
w celu określenia przyczyn niepowodzeń szkolnych i problemów z zachowaniem oraz wspierania mocnych stron uczniów.

2. Rozpoznawanie i zaspokajanie indywidualnych potrzeb uczniów wynikających w szczególności:

 - z zagrożenia niedostosowaniem społecznym;

- z choroby przewlekłej;

- z uzależnienia

- z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych;

 - z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny;

 - ze sposobu spędzania czasu wolnego i kontaktów środowiskowych;

 - z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego.

3. Badanie stresorów w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów – diagnoza i możliwości wsparcia dla uczniów, u których czynniki stresujące wywołują negatywny wpływ na prawidłowy rozwój i uczenie się.

4. Rozmowy z uczniem – wsparcie, porady w sytuacji trudnej.

5. Porady, konsultacje dla uczniów zgłaszających problemy szkolne, rodzinne lub inne.

6. Pomoc uczniom znajdującym się w trudnych sytuacjach życiowych (na prośbę ucznia, rodzica lub nauczyciela).

7. Pomoc uczniom będącym w złej kondycji psychicznej lub zdrowotnej

8. Prowadzenie zajęć edukacyjnych/profilaktycznych:

- komunikacja interpersonalna

-  profilaktyka uzależnień (narkomania, alkoholizm, toksykomania)

-  profilaktyka agresji i przemocy na terenie szkoły jak i poza nią

-  organizacja warsztatów z udziałem terapeutów oraz innych specjalistów z poza szkoły

-  inne zajęcia z uczniami prowadzone na prośbę wychowawcy klasy

9. Pomoc w zorganizowaniu nauczania indywidualnego w razie konieczności oraz pomoc uczniom objętym nauczaniem indywidualnym.

10. Pomoc uczniom w rozwiązywaniu sytuacji konfliktowych:

- z nauczycielami uczącymi,

- z rówieśnikami;

- na prośbę ucznia, rodzica, nauczyciela (działania interwencyjne, mediacja).

11. Rozmowy o charakterze dyscyplinująco-wychowawczym z uczniem sprawiającym problemy wychowawcze przeprowadzane po rozpoznaniu sytuacji – na prośbę nauczycieli i/lub innych pracowników szkoły

12. Ochrona sfery emocjonalnej dziecka poprzez:

- kontakt i współpraca z instytucjami współpracującymi ze szkołą (PPP, kuratorami sądowymi, Policją, MOPS-em, PCPR-em, OWDiR)

- Prowadzenie obserwacji i diagnozy zachowań uczniów w celu wczesnego rozpoznawania i zapobiegania dysfunkcjom, izolacji, wykluczeniu z grupy rówieśniczej, zaburzeniom zachowania

13. Opieka nad uczniami będącymi pod nadzorem kuratora, w rodzinach zastępczych, podlegających nauczaniu indywidualnemu

Działania skierowane na rodziców oraz w zakresie współpracy z rodzicami:

1. Pomoc rodzicom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji 
i uzdolnień uczniów

2. Porady oraz wsparcie dla rodziców w rozwiązywaniu problemów szkolnych i wychowawczych ich dzieci:

- rozmowy z rodzicami,

- rozmowy z nauczycielami uczącymi dziecko,

- rozmowy wychowawcą klasy,

- rozmowy z uczniami zaangażowanymi w konflikt jeżeli takowy wystąpił

- pedagogizacja rodziców w przypadku, gdy problemy uczniów wynikają z sytuacji rodzinnej

- eliminowanie negatywnych wzorców środowiskowych

- eliminowanie wagarów

- eliminowanie zachowań ryzykownych

3. Inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach konfliktu, w który zaangażowani są uczniowie, nauczyciele, rodzice.

4. Pomoc metodyczna w rozwiązywaniu trudności wychowawczych

5. Porady dla rodziców uczniów, których problemy wynikają z trudnej sytuacji domowej/rodzinnej, z konfliktów na płaszczyźnie rodzic – dziecko

6. Pomoc rodzicom będącym w trudnej sytuacji materialnej – rozmowy, porady, pomoc w uzyskaniu zasiłku, pomocy z MOPS/GOPS, czy innych instytucji pełniących służbę dla rodziny. Kierowanie do instytucji udzielających pomocy socjalnej, do ośrodków wsparcia.

Działania obejmujące współpracę z nauczycielami, terapeutami oraz rewalidatorami:

1. Pomoc nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów.

2. Porady, konsultacje dla nauczycieli, wychowawców w celu rozwiązywania problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijania ich umiejętności wychowawczych.

3. Zajęcia z uczniami w klasach przeprowadzane na prośbę wychowawcy dotyczące problemów 
z adaptacją w grupie, klasie, szkole, metod i technik uczenia się, rozwiązywania sytuacji konfliktowych, komunikacji, a także innych tematów wybranych przez wychowawcę.

4. Diagnozowanie i ustalanie przyczyn absencji uczniów. Koordynacja działań nauczycieli w zakresie usuwania przyczyn i skutków absencji.

5. Współpraca z nauczycielami w rozwiązywaniu problemów z uczniami w ramach Zespołu Wychowawczego.

6. Współpraca oraz kontakty z placówkami wspierającymi szkołę i rodzinę:

1.       Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna

2.       Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej

3.       Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej

4.       Miejski Ośrodek Rozwiązywania Problemów Uzależnień

5.       Sąd Rejonowy w Inowrocławiu:

- III Wydział Rodzinny i Nieletnich

- I Zespół Kuratorskiej Służby Sądowej wykonujący orzeczenia w sprawach karnych

-  II Zespół Kuratorskiej Służby Sądowej wykonujący orzeczenia w sprawach rodzinnych 
i nieletnich

6. Policja

7. Ośrodek Wspierania Dziecka i Rodziny

Inne działania:

1.  Spotkania z pedagogami, psychologami z terenu powiatu i województwa

2. Konsultacje z instytucjami/organizacjami pozarządowymi – zależnie od potrzeb.

3. Doskonalenie zawodowe – m.in. udział w spotkaniach metodycznych, konferencjach, szkoleniach, warsztatach.

4. Realizacja zadań zleconych przez Dyrekcję Szkoły.

5. Włączanie się w organizację imprez szkolnych, zajęć dodatkowych.

6. Aktywny udział w różnych akcjach profilaktycznych i resocjalizacyjnych

7. Włączenie się w Ogólnopolskie Kampanie Społeczne, akcje profilaktyki lokalnej, współpraca z Ośrodkiem Uzależnień

8.  Włączanie się w ogólnopolskie, lokalne, szkolne akcje prozdrowotne, profilaktyczne (współpraca z pielęgniarką Szkolną)

9. Organizacja przyznawania stypendiów i zasiłków szkolnych, wyprawek szkolnych

10. Współpraca w zakresie organizacji dożywiania uczniów na terenie szkoły

11. Zapewnienie w tygodniowym rozkładzie zajęć możliwości kontaktowania się uczniów i rodziców.

12. Zapewnienie w tygodniowym rozkładzie zajęć możliwości kontaktu z wychowawcami i z klasą w ramach organizacji godz. wychowawczej