Rewalidacja (z łaciny: Re - znów, valius - mocny) indywidualna - to oddziaływanie zmierzające do wyrównywania braków rozwojowych, przystosowanie osób niepełnosprawnych do życia w społeczeństwie, do zdobywania wiedzy i nowych umiejętności, kompensowanie braków, naukę metod komunikowania w tym także alternatywnych. Jej celem jest stawianie na mocne strony dziecka oraz szukanie tego co w nim jest najlepsze. W oparciu o mocne strony prowadzi się zajęcia mające na celu poprawę funkcjonowania tych słabszych stron.
Główne kierunki oddziaływań rewalidacyjnych:
1. Maksymalne usprawnianie, rozwijanie, tych wszystkich funkcji psychicznych i fizycznych, które są najsilniejsze i najmniej uszkodzone.
2. Optymalne korygowanie funkcji zaburzonych i uszkodzonych, defektów i zniekształceń.
3.Kompensowanie, czyli wyrównywanie przez zastępowanie.
4. Dynamizowanie – stymulowanie rozwoju.
O rodzaju zajęć rewalidacyjnych dla danego ucznia po wcześniejszej wielospecjalistycznej diagnozie decyduje Zespół ds. pomocy psychologiczno – pedagogicznej w składzie; psycholog, pedagog, wychowawca klasy, pedagodzy prowadzący zajęcia specjalistyczne, nauczyciele poszczególnych przedmiotów. W spotkaniu ma prawo uczestniczyć rodzic lub opiekun prawny ucznia.
W zajęciach rewalidacyjnych wyróżniamy:
1. zajęcia dydaktyczno- wyrównawcze
2. zajęcia korekcyjne:
- korekcyjno - kompensacyjne prowadzone w specjalistycznych pracowniach;
- gimnastyka korekcyjna
- zajęcia logopedyczne
Zajęcia indywidualne prowadzone na podstawie programów opracowanych dla każdego ucznia (IPET – Indywidualny Program Edukacyjno – Terapeutyczny).
W szkole zawodowej na zajęciach rewalidacyjnych młodzież doskonali swoje umiejętności szkolne w zakresie przedmiotów ogólnokształcących, ale także zdobywa dodatkową wiedzę w zakresie przedmiotów zawodowych, uczestniczy także w zajęciach logopedii i socjoterapii, gdzie zdobywa kompetencje społeczne.
Rewalidacja indywidualna odbywa się w ładnych, kolorowych, nieźle wyposażonych gabinetach. Prowadzona jest przez specjalistów systematycznie podnoszących swoje kwalifikacje zawodowe. Nauczyciele rewalidacji dbają nie tylko o umiejętności uczniów, lecz także o ich dobre samopoczucie
W szkole specjalnej na zajęcia rewalidacyjne przeznaczone jest 10 godzin tygodniowo, rozdzielonych na poszczególne zajęcia wg potrzeb uczniów.
Aby odpowiednio zaprogramować działania rewalidacyjne należy kierować się diagnozą. Powinna ona zawierać:
1. Stopień upośledzenia.
2. Poziom rozwoju percepcji wzrokowej (analiza, synteza, spostrzeganie)
3. Poziom rozwoju percepcji słuchowej (słuch fonematyczny, słuch fonetyczny, analizę i syntezę słuchową, wrażliwość słuchową i słuch muzyczny)
4. Poziom koordynacji:
- wzrokowo - słuchowej
- wzrokowo - ruchowej
- wzrokowo - słuchowo - ruchowej
5. Ocenę uwagi jej trwałość, zdolność koncentracji, stopień rozwoju uwagi dowolnej)
6. Ocenę poziomu rozwoju wyobraźni przestrzennej i orientacji przestrzennej.
7. Ocenę pamięć - poziom rozwoju pamięci świeżej i trwałej, mechanicznej, logicznej, pamięci słów, zadań, tekstów, pamięci wzrokowej, słuchowej, wzrokowo - słuchowo – ruchowej.
8. Poziom rozwój mowy w zakresie:
- fonologicznym – artykulacja;
- syntaktycznym - gramatyka;
- semantycznym – rozumienie.
9. Poziom rozwoju myślenia: ujmowanie różnic i podobieństw, analiza i synteza myślowa, umiejętność klasyfikowania, przyporządkowywania, wnioskowania, myślenie przyczynowo - skutkowe, abstrakcyjne, matematyczne, definiowanie pojęć.
10. Poziom rozwoju motorycznego: koordynacja statyczna, ruchów jednoczesnych, precyzja ruchów, stan napięcia mięśniowego.
11. Stan dojrzałości społecznej i emocjonalnej.
12. Stan zdrowia dziecka.