Zajęcia prowadzą mgr Halina Waszak, mgr Kazimiera Badyna
Zajęcia socjoterapeutyczne prowadzone są dla wszystkich uczniów naszego Zespołu. Grupę socjoterapeutyczną stanowi zespół klasowy.
Zajęcia socjoterapeutyczne ukierunkowane są na realizację celów terapeutycznych, edukacyjnych i rozwojowych. Biorąc pod uwagę, że przyczyną zaburzeń emocjonalnych i kłopotów wychowawczych są dotychczas doznane urazy psychiczne, wywołujące negatywne stany emocjonalne, z którymi uczeń nie może sobie poradzić socjoterapeuta prowadzi zajęcia mające na celu tworzenie takich sytuacji wychowawczych i społecznych w zespole, które dostarczają uczniom nowych pozytywnych doświadczeń pozwalających korygować, bądź likwidować skutki dotychczasowych negatywnych doświadczeń urazowych.
Przyczyny problemów uczniów mogą zaistnieć na przykład w środowisku rodzinnym, gdzie istnieje brak troski i czułości wobec dziecka, brak poczucia bezpieczeństwa, nadmiernie surowa dyscyplina, wrogość między członkami rodziny oraz istniejące w rodzinie dysfunkcje. Zaburzenia emocjonalne i trudności wychowawcze mogą przejawiać się w różnych formach np. gniewu, złości, lęku, niepokoju, poczucia winy, osamotnienia, odrzucenia, częstego obrażania się, wszczynania bójek, niszczenia przedmiotów czy wymuszeń na innych pod groźbą.
Zajęcia socjoterapeutyczne sprzyjają odreagowaniu napięć emocjonalnych. Uczą nowych pozytywnych, społecznie akceptowanych zachowań. Powodują odblokowanie i ujawnianie swoich emocji. W czasie zajęć socjoterapeutycznych uczniowie mogą się dzielić swoimi przeżyciami w atmosferze akceptacji i zrozumienia, a także ekspresji uczuć w formie śmiechu, radości, okrzyków. Terapeutyczna rola tych zajęć polega na organizowaniu doświadczeń korekcyjnych wpływających korzystnie na psychikę i społeczne funkcjonowanie ucznia w zespole.
Na zajęciach socjoterapeutycznych uczeń może lepiej poznać własne i cudze uczucia, poznać swoje mocne strony, przezwyciężyć nieśmiałość oraz znaleźć sposoby na radzenie z trudnościami oraz posiąść umiejętność rozwiązywania konfliktów.
Zajęcia socjoterapeutyczne stwarzają także okazję do wyćwiczenia nowych sposobów zachowania oraz nabycia nowych umiejętności interpersonalnych takich jak: asertywność, podejmowanie rozważnych decyzji czy umiejętność szukania wsparcia i pomocy.
Realizacja celów edukacyjnych uczniów wzbogaca ich we wiedzę o sobie samym a także otaczającym środowisku, rozwija spostrzegawczość, pamięć oraz koncentrację uwagi.
Z kolei cele rozwojowe wiążą się z wiekiem uczniów, gdyż w każdej fazie życia dominują określone potrzeby, których zaspokojenie odgrywa istotną rolę w procesie rozwoju. I tak u uczniów w okresie wczesnoszkolnym dominują potrzeby aktywności ruchowej i zabawy. Z kolei u uczniów starszych dominuje potrzeba aprobaty społecznej, autonomii, przyjaźni, intymności, niezależności, aktywności społecznej oraz przynależności do grupy.
Jedną z częściej stosowanych metod pracy jest „Burza mózgów”. która aktywizuje grupę i zachęca uczniów do zgłaszania swoich pomysłów na rozwiązanie problemu, który ich aktualnie nurtuje. Propozycje zgłaszane przez uczniów nie zawsze muszą być trafne i realne. Nieważna jest bowiem ich jakość, zaś istotnymi są gotowość i chęć spontanicznego zgłaszania swoich własnych stanów emocjonalnych, będących odbiciem ich uczuć. Nieważne jest jakość wypowiedzi lecz ich ilość w określonym czasie. Z kolei zespół z pomocą terapeuty wybiera pomysł najciekawszy i najbardziej oryginalny akceptowany przez większość.
Rysunki i prace plastyczne są ważnymi formami wypowiedzi dla tych, co mają trudności z werbalizacją. Za pomocą tych form pracy uczniowie wyrażają to co czują i jak myślą. Wiele uczniów chętnie wyraża swoje uczucia za pomocą śpiewu i muzykowania. Treść piosenek należy dobierać pod kątem tematu zajęć, wykorzystując elementy muzykoterapii. Wskazane jest wystukiwanie rytmów za pomocą różnych przedmiotów lub prostych instrumentów wydających dźwięki w rytmie śpiewu lub muzyki.
Zespoły edukacyjno-terapeutyczne uczniów niepełnosprawnych umysłowo w stopniu umiarkowanym z niepełnosprawnościami sprzężonymi są bardziej zróżnicowane pod względem możliwości edukacyjnych, rodzaju zaburzeń emocjonalno-społecznych i sprawności fizyczno-ruchowych. To wymusza na socjoterapeucie daleko idącą indywidualizację w zakresie zarówno zadań jak i wymagań oraz indywidualnego podejścia do każdego uczestnika zajęć. Jest to już ważne na etapie planowania i przygotowywania scenariuszy zajęć. Chodzi o to, by przy opracowaniu scenariuszy zajęć uwzględnić to zróżnicowanie i tak planować zajęcia, aby każdy uczeń w nich pracował w sobie dostępnym tempie, wykonując czynności o takim stopniu trudności, aby dla niego były wykonalne, niezbyt męczliwe i dawały oczekiwane zadowolenie
