„Na głos o depresji” - Scenariusz zajęć
Scenariusz zajęć dotyczących depresji "Na głos o depresji".
Odbiorcy:
Zajęcia adresowane są do uczniów klas 5-8 szkoły podstawowej
Cel zajęć:
Celem zajęć jest:
- dostarczenie uczniom wiedzy na temat przyczyn, objawów oraz przebiegu depresji
- wskazanie form pomocy i omówienie sposobu leczenia depresji
- zwiększenie świadomości dzieci i młodzieży na temat rozpoznawania depresji i oswojenie rozmowy na temat depresji, która często budzi wstyd i niepokój
Czas trwania zajęć: 45 minut
Forma zajęć:
- prezentacja filmu "Living with depression" dostępnego na stronie Youtube:
https://www.youtube.com/watch?v=EJ_S5Rjt_iI
- prezentacja filmu "DEPRESJA. Rozumiesz - pomagasz. (LIVING WITH DEPRESSION - continued... English SUBTITLES)" dostępnego na stronie Youtube:
https://www.youtube.com/watch?v=PNHQO_GmZpU
- burza mózgów
- praca w grupach
- dyskusja moderowana
Prowadzenie zajęć:
Zajęcia mogą odbywać się w ramach godziny wychowawczej. Scenariusz zajęć może zostać wykorzystany przez pedagoga szkolnego, wychowawcę klasy.
Środki potrzebne do prowadzenia zajęć:
Komputer lub tablica do odtworzenia filmu, brystol, markery.
Przebieg zajęć:
- Wprowadzenie do tematu (5 minut)
Prowadzący zapisuje na tablicy hasło" Mieć depresję to znaczy..." i zachęca uczniów do podawania skojarzeń z hasłem. Propozycje uczniowie zapisują na tablicy podchodząc kolejno i tworzą w ten sposób mapę myśli. W razie potrzeby prowadzący zadaje pytania pomocnicze, zachęca do rozmowym podsumowuje pracę uczniów.
- Prezentacja filmu "Living with depression" (5 minut)
Prowadzący informuje, że uczniowie obejrzą krótki film dotyczący depresji autorstwa Katarzyny Napiórkowskiej dostępny na stronie Youtube.
- Analiza filmu – dyskusja (20 minut)
Prowadzący zachęca uczniów do podzielenia się refleksją po obejrzeniu filmu. Definiuje depresję jako chorobę i podkreśla, iż zdiagnozować depresję może tylko lekarz psychiatra wg klasyfikacji DSM V. Określa grupy ryzyka zachorowania na depresję ze szczególnym uwzględnieniem dzieci i młodzieży. Podkreśla, że jest to choroba, na którą może zachorować każdy.
Następnie dzieli klasę na 4 zespoły. 2 z nich prosi o wypisanie odpowiedzi na pytanie: Jakie mogą być przyczyny zachorowania na depresję? Kolejne dwa zespoły opracowują pytanie: Jakie są objawy depresji - Jakie zmiany w zachowaniu chorego mogą oznaczać depresję?
Grupy otrzymują od prowadzącego brystole i markery i mają wyznaczony czas na to zadanie od 5-10 minut. Po zakończeniu pracy w zespołach prowadzący prosi przedstawicieli o prezentację odpowiedzi. Wypisuje na tablicy odpowedzi na oba pytania, wyodrębnia wśród przyczyn te o charakterze biologicznym ( genetyczna podatność, równowaga gospodarki hormonalnej), społecznym (wydarzenia, sytuacje społeczne, ) i psychologicznym (stres, niska samoocena).
- Prezentacja filmu "Living wih depression - continued... " (8 minut)
W zależności od możliwości czasowych prowadzący może włączyć grupie drugą część filmiku o depresji autorstwa Katarzyny Napiórkowskiej.
- Podsumowanie zajęć (7 minut)
Prowadzący zwraca uwagę grupy, że depresja to choroba, która jest trudna do rozpoznania zwłaszcza w początkowym stadium, dlatego warto być czujnym na zmiany w zachowaniu ludzi z naszego otoczenia – ktoś z nich może potrzebować pomocy. Wskazuje osoby i miejsca pomocy dla osób dotknietych depresją:
Na terenie Inowrocławia pomoc można uzyskać w:
Ośrodku Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień ul. Toruńska 26
tel. 52 525 65 99
tel. 52 357 43 89
Ośrodku Interwencji Kryzysowej przy Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie ul. Mątewska 17
tel. 52 359 22 49
Można również skorzystać z telefonu zaufania:
- dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
- dla dzieci i młodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
- dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)
Informuje, że pierwszą osobą do kontaktu w takiej sprawie na terenie szkoły jest pedagog, psycholog lub wychowawca.
„Na głos o depresji” - Artykuł - PANDEMIA – WPŁYW NA ZDROWIE PSYCHICZNE.
PANDEMIA – WPŁYW NA ZDROWIE PSYCHICZNE.
Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że liczba osób cierpiących na zaburzenia psychiczne w związku z pandemią wzrośnie dwukrotnie. Sytuacja, z jaką mamy do czynienia od wielu miesięcy jest bardzo wymagająca dla wszystkich i przyczynia się do większej zapadalności na zaburzenia lękowe, nastroju, w tym depresję. Szczególnie trudna jest dla osób, które już przed pandemią borykały się z różnymi kłopotami psychologicznymi. Zachodzi duże ryzyko nasilenia objawów choroby. Niełatwo jest także dzieciom, młodzieży oraz osobom starszym. Objawy depresji mogą się pojawić u osób, które wcześniej u nich nie występowały.
DLACZEGO JEST TAK TRUDNO?
W obecnej sytuacji, można zaznaczyć co najmniej kilka czynników, okoliczności, które nasilają stres i napięcie:
OGRANICZENIA – jest ich wiele, wprowadzane są odgórnie, nie mamy na nie wpływu. Prawdopodobnie najbardziej obciążające psychicznie jest ograniczenie kontaktów z innymi ludźmi. Niezależnie od tego, czy jest się dzieckiem, nastolatkiem (które nie mogą spotykać swoich rówieśników z powodu nauki odbywającej się z domu), czy też osobą dorosłą realizującą obowiązki zawodowe w zdalnej formie – liczba kontaktów między ludźmi znacznie się zawęża. Z uwagi na ryzyko zakażenia mamy ograniczać kontakty na wszystkich poziomach, nie tylko szkolnym czy zawodowym. Chronić należy szczególnie osoby starsze, co oznacza, że w pewnych okresach nie spotykamy się nawet z najbliższą rodziną, nie spędzamy razem świąt, naruszone są często wieloletnie tradycje. Ponadto, podobnie jak kilka miesięcy temu, mogą zostać wprowadzone okresy izolacji społecznej. Niekiedy sami również nakładamy na siebie ograniczenia, by nie narażać bliskich. To sytuacje, których dotychczas większość ludzi nie doświadczała wcześniej. Ograniczenia te wpływają na jedną z podstawowych potrzeb czyli kontakt z drugim człowiekiem, a izolacja i odosobnienie są czynnikami ryzyka w powstawaniu depresji. W naturalny sposób naruszone jest poczucie bezpieczeństwa. Pojawia się poczucie osamotnienia, u niektórych nawet poczucie porzucenia, a wraz z nimi – obniżenie nastroju.
NAGROMADZENIE EMOCJI. Najczęściej towarzyszy nam lęk związany z zagrożeniem zakażeniem – boimy się o siebie i bliskich. Na tej płaszczyźnie można doświadczać wielu dylematów. Dochodzi bowiem do krzyżowania się potrzeb, np. bardzo chcę odwiedzić rodziców czy dziadków, jednocześnie muszę ich chronić. Zdarza się, że to nasi bliscy ograniczają dostęp do kontaktów z nimi. Wtedy pojawia się żal, złość, poczucie odrzucenia. Sytuacja wymuszonej zmiany dotychczasowych nawyków, sposobów spędzania czasu wolnego czy formy pracy mogą być odczuwane jako ograniczenie wolności. Pojawia się poczucie braku wpływu na swoje życie i bycie kierowanym z zewnątrz. Stąd bardzo blisko już do narastającej frustracji. Zrozumiała jest złość, nieraz nawet wściekłość - sytuacja jest dynamiczna, zmienia się co kilka dni. Na pewno są osoby, które przyjmą postawę sprzeciwu i buntu, niezgody na ograniczenia. To może przekładać się na przykład na nie stosowanie się do zaleceń, nierzadko jawne i demonstracyjne lekceważenie obostrzeń. Tym samym zwiększanie zagrożenia dodatkowo. Doświadczanie przez dłuższy czas stanu frustracji i gniewu zwiększa prawdopodobieństwo konfliktów między ludźmi, także w zwykłych społecznych sytuacjach, jak na przykład zakupy w markecie. Zachwianie poczucia bezpieczeństwa bardzo wielu ludzi związane jest także z lękiem dotyczącym sytuacji zawodowej i materialnej. Wizja utraty pracy, płynności finansowej w poważny sposób naruszają równowagę psychiczną oraz utrudniają poradzenie sobie z obecną sytuacją. Żyjemy w emocjonalnym chaosie, bardzo trudnym do opanowania. Wielokrotnie, wielość skrajnych emocji powoduje, że nie wiadomo co się czuje i czego potrzebuje.
NAGROMADZENIE INFORMACJI – rozpoczyna się dziewiąty miesiąc pandemii, w której jesteśmy bombardowani ogromną ilością informacji na temat sytuacji w kraju i na świecie. Ogniskują się one przede wszystkim wokół liczby osób chorych, ofiar śmiertelnych, zapowiadanych ograniczeniach. Codziennie donosi się także o bardzo trudnej sytuacji w służbie zdrowia, braku miejsc w szpitalach. Większość ludzi poszukuje informacji w internecie, co oznacza, że napotykają na bardzo dużo wzajemnie sprzecznych, także skrajnych danych. Oczywiście, znajdujemy także nieprawdziwe, niesprawdzone informacje, a w takim natłoku wiadomości, bardzo trudno oddzielić te rzetelne od nie potwierdzonych. Ten chaos, sensacyjny ton podawanych informacji przekładają się na uczucie przeciążenia i zmęczenie tematem. A te z kolei, ponownie do skrajnych postaw: lekceważenia lub nadmiarowego lęku.
JAK SOBIE RADZIĆ?
Przede wszystkim, warto pamiętać, że każdy radzi sobie po swojemu, na własny sposób. I to jest w porządku. Prawdopodobnie trudno o uniwersalne i skuteczne dla wszystkich sposoby. Druga istotna myśl to, że TO CO MOŻEMY ZROBIĆ TO DBAĆ O SIEBIE. Należy przejąć kontrolę nad sobą oraz nad tym, na co mamy wpływ skoro z wieloma rzeczami nic nie możemy zrobić. O ile nie ma stuprocentowych metod radzenia sobie dla wszystkich, to są pewne zalecenia, które mogą pomóc wielu osobom:
CODZIENNA RUTYNA – nieprzypadkowo wszyscy o niej mówią. W zmienionej rzeczywistości, bardzo ważny jest plan dnia i nie rezygnowanie z podstawowych codziennych aktywności. Mowa tutaj o nie uleganiu pokusie na przykład spędzania całego dnia w piżamie skoro nie wychodzi się z domu, rezygnacja rytuałów higienicznych czy też spędzanie całego dnia na oglądaniu telewizji, graniu. To, co może być przyjemne raz na jakiś czas, w obecnej sytuacji szybko zmieni się w monotonię i niezauważalnie dla nas obniży motywację i nastój. Pewna dawka rutyny, powtarzalności jest bardzo ważna, wprowadza ramy budujące kontakt ze sobą i poczucie bezpieczeństwa.
REGULARNY SEN – aktualnie nie trudno o zaburzenie dobowego rytmu kiedy dzień miesza się z nocą. Nocna aktywność i odsypianie w dzień nie regenerują organizmu. Mózg nie wejdzie w głęboką fazę snu, gdy w trakcie bezsennych nocy korzystamy z urządzeń elektronicznych, a tak bywa bardzo często.
DIETA – często zaniedbywany obszar. Tymczasem sięganie po jedzenie jest automatyczną reakcją na stres i sposobem na tłumienie emocji. Wówczas używamy jedzenia w sposób niekontrolowany, przejadamy się. Z drugiej strony, pandemia i związane z nią ograniczenia nie są dobrym czasem na przechodzenie na dietę. Nie ma potrzeby narzucać sobie kolejnego wyzwania. Także ratowanie się w tym czasie na przykład alkoholem czy innymi używkami to również sposób na krótką metę – na chwilę zmienia się stan emocjonalny. W dłuższej perspektywie jednak, prawdopodobnie pogłębi poczucie braku kontroli nad sobą i rzeczywistością.
RELAKS I AKTYWNOŚĆ FIZYCZNA – ponownie coś oczywistego i pozornie prostego. Można nie lubić sportu, może pojawiać się opór na tworzenie nowych sposobów na odpoczynek, zwłaszcza gdy trzeba głównie być w domu. Najważniejsze, by nie tracić kontroli nad sobą i tym, co się robi. Spacer na zakupy zamiast pojechanie autem to namiastka, ale ważna, aktywności fizycznej. Tak jak dłuższa przechadzka z psem. Jeśli mija kolejna godzina przed ekranem telefonu lub telewizora, to może należy zająć się czymś innym, coś ugotować, posprzątać, poczytać. Jeśli jest z tym kłopot - należy się przymusić. Świadomie.
CO JESZCZE JEST WAŻNE?
Poczucie wspólnoty i więzi z innymi dają szansę na przetrwanie kryzysu. Należy podtrzymywać kontakty społeczne, wracać do tych, które zostały ograniczone w przeszłości przez dotychczasowe obowiązki czy brak czasu. Na bieżąco rozmawiać, pisać, łączyć się internetowo z rówieśnikami. Trzeba pamiętać o innych, wykazywać zainteresowanie bliskimi, np. dziadkami, innymi starszymi osobami – dzwonić, codziennie rozmawiać. Także korzystać z nowoczesnych narzędzi komunikacji w internecie. Może także uczyć tych nowości rodziców czy dziadków, zachęcać osoby dotąd niechętnie korzystające z komunikatorów. W ogóle, odbieranie oraz dawanie wsparcia daje obopólne korzyści. Chociażby to, że ogniskuje myśli i emocje wokół innych spraw, aktywizuje. Szczególnie empatycznej postawy wymagają osoby starsze. W ich przypadku, oprócz ograniczeń, które dotyczą wszystkich, lęk przed zakażeniem jest znacznie wyższy. Potęguje go występowanie chorób oraz ogólna sytuacja służby zdrowia. Informacje o braku miejsc w szpitalach mogą powodować niewyobrażalny np. dla młodej osoby, lęk.
W związku z doświadczaniem wielu negatywnych emocji, ważne jest nie zaprzeczanie. Należy pozwolić sobie na negatywne emocje. Nie chcemy się czuć bezradni. Nie lubimy, nieraz obawiamy się uczuć takich jak lęk, złość. Tymczasem są one ważnymi sygnałami – lęk funkcjonalny czy złość do pewnego poziomu nas chronią i pozwalają przetrwać a radzenie sobie to w dużej mierze znoszenie bezradności i frustracji. Jednocześnie, monitorowanie na bieżąco własnych stanów emocjonalnych pozwala na świadomy kontakt ze sobą i ocenę, czy na pięcie nie przekracza już akceptowalnego poziomu. Pojawienie się objawów bólowych, bezsenności, agresywności albo przeciwnieizolowania się powinny niepokoić. Dla przykładu - zbyt wysoki poziom lęku przed zakażeniem może skutkować obsesyjnym skupianiem się na objawach. Zaczyna się doszukiwanie się objawów choroby u siebie i bliskich. To z kolei powoduje, że ktoś kompulsywnie zaczyna na przykład myć ręce. Koło się zamyka – doszukiwanie się przejawów choroby budzi lęk a lęk wzmaga zachowania ochronne. Poziom stresu rośnie. Warto się zastanowić, czy większy koszt ponosi się podczas obsesyjnego skupiania się na środkach zaradczych niż gdy po prostu stosuje się do zaleceń, które być może nie chronią w stu procentach, ale na pewno robi się tyle, ile można na ten moment. Podobny mechanizm rozkręcania emocji dotyczy także innych uczuć.
W kwestii informacji na temat koronawirusa, należy ograniczyć poszukiwanie wiadomości. Należy wręcz wyznaczyć sobie konkretny czas, porę dnia (raczej nie wieczorem), strony internetowe, stacje telewizyjne, z których korzystamy. Źródła informacji powinny być sprawdzone, lepiej unikać sensacyjnych przekazów, które nakręcają niepokój czy teorie spiskowe. Zbyt wiele negatywnych informacji powoduje obronną reakcję mózgu, który automatycznie odbierze je jako zagrożenie i skutkuje na przykład zaburzeniami snu, objawami psychosomatycznymi, rozdrażnieniem. Przyjmując założenie, że w pandemicznych warunkach nie ma innego wyjścia niż przejąć kontrolę i odpowiedzialność nad samym sobą, warto pamiętać, że nie ma idealnych rozwiązań. Oczekiwanie, że znajdzie się stuprocentową metodę jest nierealne i może co najwyżej wzmagać frustrację oraz poczucie braku wpływu nad życie. DBAĆ O SIEBIE znaczy budować zasoby i narzędzia do radzenia sobie w kryzysie. Potrzeba do tego wysiłku i zaangażowania - zatrzymania i zastanowienia, czego potrzebuję i co mogę zrobić. Zmiana myślenia jest w tym niezbędna. Jeśli uznamy fakt, że nie na wszystko możemy mieć wpływ oraz zaakceptujemy nieuniknione trudności – prawdopodobnie będzie nam łatwiej. Poza tym, można odwołać się do doświadczenia – jeśli kilka miesięcy temu poradziliśmy sobie – teraz też damy sobie radę. Jeśli ktoś mierzył się z kłopotami emocjonalnymi, depresją przed ogłoszeniem pandemii, teraz tym bardziej powinien dbać o regularny kontakt z lekarzem, zażywać regularnie leki, kontynuować terapię. Obecne warunki są czynnikiem ryzyka, dodatkowo obciążają więc trzeba obserwować siebie, co daje szansę na wychwycenie objawów pogorszenia kondycji psychicznej i umożliwia reakcję na czas. Na każdym etapie, jeśli pojawia się poczucie, że nie dajemy sobie rady – należy korzystać z pomocy specjalistów. Nieraz wystarczy porozmawiać z kimś na infolinii, poradzić się, wypowiedzieć uczucia i myśli. Jeśli jednak to nie pomaga – nie należy zwlekać i zwrócić się po pomoc specjalistyczną. Gdzie szukać pomocy:
Telefon Zaufania dla osób w kryzysie psychicznym, związanym z pandemia koronawirusa – 800 220 280 czynny od poniedziałku do piątku w godzinach 17.00-20.00
W sytuacji konieczności spotkania ze specjalistą: Ośrodek Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień ul. Toruńska 26 Inowrocław
Rejestracja telefoniczna 52 525 65 99, od poniedziałku do piątku w godzinach 8.00 – 19.00
„Na głos o depresji” - Artykuł - Depresja dzieci i młodzieży
DEPRESJA DZIECI I MŁODZIEŻY
O ostatnich latach obserwuje się coraz więcej przyp adków dzieci i młodzieży, u których występują mniej lub bardziej nasilone objawy depresji. Na alarm biją lekarze psychiatrzy,
terapeuci, pedagodzy szkolni. Zjawisko to niepo kojąco poszerza się i niezależnie od różnic w teoretycznych rozważaniach, trudno go nie zauważyć.
Jednym z wielu niezbędnych działań w obszarze zdrowia psychicznego młodych ludzi jest edukacja skierowana do nich samych oraz do rodziców. Dorastający czło wiek powienin mieć dostęp do wiedzy (poprzez media, udział w szkolnych zajęciach profilaktycznych, rozmowę z pedagogiem,ze specjalistą,itd), która umożliwi mu wstępne chociażby zorientowanie sie w tym, co się z nim dzieje.
Informacja, że coś czego doświadc za jest niepokojące, może być pierszym impulsem do poszukiwania pomocy. Nieraz jest tak, że młody człowiek bagatelizuje swoje objawy, na przykład z obawy przed tym co się będzie działo dalej, i sam nie powie, że coś jest nie tak. Albo uparcie odmawia podj ęcia współpracy, rozmowy. Wówczas szczególnie ważnym ogniwem jest zainteresowany i minimalnie chociaż zorientowany rodzic.
Z praktyki wielu specjalistów, również z pracy zespołu OTU Ośrodka Profilaktyki, wynika, że wiedza rodziców na temat zjawiska depr esji dzieci i młodzieży jest w dużym stopniu bardzo ogólna. Nie jest to zarzut prawdopodobnie większość z nich, jeśli miała kontakt z chorą na depresję osobą, był to jakiś dorosły, nie dziecko czy nastolatek. Reakcje dorosłych na temat depresji wśród mł odych ludzi bywają różne, od przerażenia poprzez minimalizowanie, po zaprzeczanie. Wielu rodzicom wydaje się, że dzieci i młodzież nie zapadają na tak poważne problemy, są skłonni uważać, że to przesadzone wymysły współczesnego świata. Prawdopodobnie jest wielu rodziców, którzy zwyczajnie obawiają się diagnozy tego rodzaju kłopotów o własnego dziecka. Nie wiedzą jak pomóc, gdzie szukać specjalistów i co dalej będzie się działo z ich dzieckiem. Zdarzają się skrajne reakcje w postaci zaprzeczania stawianej di agnozie. Rodzice objawy dziecka tłumaczą jako przejaw lenistwa, manipulacji czy chęć zwrócenia na siebie uwagi.
Bywają osoby, które minimalizują kłopot, fałszywie sie pocieszaja, że te trudności są chwilowe, zaraz przejdą.
Niezależenie od źródeł różnych p ostaw rodziców, wyposażony w rzetelną wiedzę rodzic jest szansą na interwencję wobec dziecka.
OBRAZ DEPRESJI OBJAWY
➢ Diagnozowanie depresji odbywa się na podstawie takich samych kryteriów jak u dorosłych, ale obraz depresji jest zgoła inny a objawy c zęsto niespecyficzne.
➢ Wiele objawów występujących o nastolatków w okresie dojrzewania ma charakter depresyjny co nie oznacza, że występuje u nich depresja kliniczna. O tym zawsze decyduje
lekarz, natomiast każda zmiana i pogorszenie funkcjonowania dziecka powinna być skonsulowana ze specjalistą (lekarzem, psychologiem , terapeutą).
CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ?
ZABURZENIA NSATROJU
✓ U młodszych dzieci częściej niż smutek i przygnębienie obserwuje się rozdrażnienie i złość, mogą zdarzać sie wybuchy krzyku, płacz u. Kilkuletnie dzieci nie potrafią tak jak starsze powiedzieć co czują, z zewnątrz jednak widoczna jest ich irytacja i zniecierpliwienie.
✓ Nastolatkowie częściej mówią o przygnębieniu, smutku, poczuciu osmotnienia, nawet Nastolatkowie częściej mówią o przygnębieniu, smutku, poczuciu osmotnienia, nawet w sytaucji gdy prowadzą życie towaw sytaucji gdy prowadzą życie towarzyskie, spotykają się ze znajomymi.rzyskie, spotykają się ze znajomymi.
✓ Brak motywacji do działania, niechęć po podejmowania aktywności, poczucie znużenia Brak motywacji do działania, niechęć po podejmowania aktywności, poczucie znużenia –– "nic mi się nie chce", "nie mam siły"."nic mi się nie chce", "nie mam siły".
✓ Reaktywność nastroju Reaktywność nastroju –– nie zawsze młody człowiek jest tylko zobojętniały na to co dzieje nie zawsze młody człowiek jest tylko zobojętniały na to co dzieje się się wokół wokół –– pewne wydarzenia zewnętrzne mogą go rozweselić, poprawić nastrój. Jednak pewne wydarzenia zewnętrzne mogą go rozweselić, poprawić nastrój. Jednak nie trwa to długo i powraca stan przygnębienia. Zmienność nastroju jest ważnym sygnałem nie trwa to długo i powraca stan przygnębienia. Zmienność nastroju jest ważnym sygnałem ostrzegawczym.ostrzegawczym.
✓ Brak odczuwania przyjemności Brak odczuwania przyjemności –– wiekszość aktywności podejmowanych przezwiekszość aktywności podejmowanych przez mmłodego łodego człwieka nie przynosi już radości, często porzuca on swoje dotychczasowe zainteresowania, człwieka nie przynosi już radości, często porzuca on swoje dotychczasowe zainteresowania, rezygnuje ze spotkań towarzystkich, izoluje się. Nie oznacza to, że sie znudził. Raczej nie rezygnuje ze spotkań towarzystkich, izoluje się. Nie oznacza to, że sie znudził. Raczej nie jest już w stanie odczuwać przyjemności i cierpi z tego powodu. Czujest już w stanie odczuwać przyjemności i cierpi z tego powodu. Czuje głownie pustkę.je głownie pustkę.
✓ Depresyjna ocena rzeczywistości Depresyjna ocena rzeczywistości –– młody człowiek nie wierzy w siebie, znacznie obniża się młody człowiek nie wierzy w siebie, znacznie obniża się jego poczucie własnej wartości, uważa się nic mu się nie udaje i nie uda w przyszłości. jego poczucie własnej wartości, uważa się nic mu się nie udaje i nie uda w przyszłości. Brzdo częśto towarzyszy temu poczucie winy i skłonność do Brzdo częśto towarzyszy temu poczucie winy i skłonność do obwiniania się za wszystko co obwiniania się za wszystko co wydarza się jemu i innym.wydarza się jemu i innym.
POGORSZENIE WYNIKÓW W NAUCE I MOŻLIWOŚCI POZNAWCZYCH:
✓ Wyraźne osłabienie możliwości intelektualnych Wyraźne osłabienie możliwości intelektualnych –– pojawiaja sie trudności w funkcjonowaniu pojawiaja sie trudności w funkcjonowaniu w podstawowym obszarze, czyli w szkole. Dziecko otrzymw podstawowym obszarze, czyli w szkole. Dziecko otrzymuje gorsze stopnie, pojawiają się uje gorsze stopnie, pojawiają się kłopoty w nauce kłopoty w nauce –– trudności w koncentracji uwagi, skupieniu się i zapamiętywaniu chociaż trudności w koncentracji uwagi, skupieniu się i zapamiętywaniu chociaż wcześniej uczyło sie dobrze.wcześniej uczyło sie dobrze.
✓ Początkowe unikanie chodzenia do szkoły, wagary mogą zakończyć się odmową Początkowe unikanie chodzenia do szkoły, wagary mogą zakończyć się odmową wychodzenia do szkoły w ogólewychodzenia do szkoły w ogóle. Kolejne niepowodzenia pogłębiają frustrację i niską . Kolejne niepowodzenia pogłębiają frustrację i niską samoocenę. Często oskarżenia o lenistwo i przypisywanie dziecku złych intencji pogarsza samoocenę. Często oskarżenia o lenistwo i przypisywanie dziecku złych intencji pogarsza sytuację i wzmaga opór przed poworotem do szkoły.sytuację i wzmaga opór przed poworotem do szkoły.
PROBLEMY ZDROWOTNE
✓ Dolegliwości somatyczne, zdrowotne mogą byDolegliwości somatyczne, zdrowotne mogą być manifestacją emocji dziecka. Dzieje się tak ć manifestacją emocji dziecka. Dzieje się tak zwłaszcza u młodszych dzieci. Występują bóle głowy, brzucha, brak apetytu, moczenie zwłaszcza u młodszych dzieci. Występują bóle głowy, brzucha, brak apetytu, moczenie nocne. Takie kłopoty pojawiają sie co jakiś czas, np. w sytaucji większego napięcia czy nocne. Takie kłopoty pojawiają sie co jakiś czas, np. w sytaucji większego napięcia czy stresu i mijają. Jeśli nie mają potwistresu i mijają. Jeśli nie mają potwierdzenia w badaniach lekarskich, często rodzice traktują erdzenia w badaniach lekarskich, często rodzice traktują je jako sposób na unikanie, np. szkoły. Wówczas nieco "uspokojony" rodzic później zgłosi je jako sposób na unikanie, np. szkoły. Wówczas nieco "uspokojony" rodzic później zgłosi się do psychiatry czy psychologa.się do psychiatry czy psychologa.
✓ U nastolatków dolegliwości bólowe są podobne, dodatkowo mogą wystąpić: nagłU nastolatków dolegliwości bólowe są podobne, dodatkowo mogą wystąpić: nagły spadek y spadek lub wzrost wagi ciała oraz kłopoty ze spaniem. Młody człowiek ma trudności w zasypianiu lub wzrost wagi ciała oraz kłopoty ze spaniem. Młody człowiek ma trudności w zasypianiu lub wybudza się w nocy. lub wybudza się w nocy.
✓ Często występują także: napady duszności, ucisk w klatce piersiowej, dolegliwości układu Często występują także: napady duszności, ucisk w klatce piersiowej, dolegliwości układu pokarmowego.pokarmowego.
ZABURZENIA ZACHOWANIA
✓ To szeTo szeroka gama zachowań, które polegają na niepodejmowaniu przez nastolatka czynności, roka gama zachowań, które polegają na niepodejmowaniu przez nastolatka czynności, których oczekuja od niego rodzice czy nauczyciele, np. wagary, obojętnośc wobec których oczekuja od niego rodzice czy nauczyciele, np. wagary, obojętnośc wobec obowiązków domowych. Nastolatek może także łamać zakazy i nakazy: nadużywać obowiązków domowych. Nastolatek może także łamać zakazy i nakazy: nadużywać alkoholu i narkotyalkoholu i narkotyków, wcześnie podejmować inicjację seksualną, łamać normy prawne.ków, wcześnie podejmować inicjację seksualną, łamać normy prawne.
➢ Depresja może manifestować sie poprzez zachowania agresywne wobec siebie i otoczenia Depresja może manifestować sie poprzez zachowania agresywne wobec siebie i otoczenia -- nastolatek może podejmować akty autoagresji. Dokonuje samouszkodzeń, tnie ręce, uda, ale nastolatek może podejmować akty autoagresji. Dokonuje samouszkodzeń, tnie ręce, uda, ale także może rtakże może rozdrapywać rany, krosty, wyrywać włosy.ozdrapywać rany, krosty, wyrywać włosy.
➢ Myśli rezygnacyjne, samobójcze, nasilone zainteresowanie tematyką śmierci, Myśli rezygnacyjne, samobójcze, nasilone zainteresowanie tematyką śmierci, demonstracyjne wypowiedzi na ten temat.demonstracyjne wypowiedzi na ten temat.
➢ Podejmowanie prób samobójczych.Podejmowanie prób samobójczych.
CO ROBIĆ I KIEDY?
Przede wszystkim nie wolno bagatelizować problemów dziecka. Ważne, by mu uwierzyć i emów dziecka. Ważne, by mu uwierzyć i potrakować poważnie. Nie warto odkładać spraw "na później" w nadziei, że kłopot sam sie potrakować poważnie. Nie warto odkładać spraw "na później" w nadziei, że kłopot sam sie rozwiąże. Depresja w skrajnych przyppadkach może być chorobą śmiertleną.rozwiąże. Depresja w skrajnych przyppadkach może być chorobą śmiertleną.
Dlatego, przypadku występowania niepokojących sygnałów należy zgłosić sie do specjalistynależy zgłosić sie do specjalisty-- lekarza psychiatry, psychologa, terapeuty. Pedagog szkolny także wskaże gdzie szukać pomocy. lekarza psychiatry, psychologa, terapeuty. Pedagog szkolny także wskaże gdzie szukać pomocy. Porady można zasięgnąć także u lekarza rodzinnego. Porady można zasięgnąć także u lekarza rodzinnego.
Należy pamiętać, że myśli samobójcze są bezwzględnym wskazaniem do kontaktu u z psychiatrą, a w sytaucji podjęcia próby samobójczej z psychiatrą, a w sytaucji podjęcia próby samobójczej -- należy wzywać pogotowie ratunkowe należy wzywać pogotowie ratunkowe lub zgłosić się do Izby Przyjęć. lub zgłosić się do Izby Przyjęć.
Na terenie miasta Inowrocławia pomoc można użyskać w:
Ośrodku Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień
ul. Toruńska 2626
tel. 52 525 65 99
tel. 52 357 43 89
Ośrodku Interwencji Kryzysowej przy PCPR
ul. Mątewska 17
tel. 52 359 22 49
Można równiez skorzystać z telefonu zaufania:
➢ dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
➢ dla dzieci i mdla dzieci i młodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)łodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
➢ dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)
„Na głos o depresji” - Artykuł - Depresja dzieci i młodzieży
DEPRESJA DZIECI I MŁODZIEŻY
O ostatnich latach obserwuje się coraz więcej przyp adków dzieci i młodzieży, u których występują mniej lub bardziej nasilone objawy depresji. Na alarm biją lekarze psychiatrzy,
terapeuci, pedagodzy szkolni. Zjawisko to niepo kojąco poszerza się i niezależnie od różnic w teoretycznych rozważaniach, trudno go nie zauważyć.
Jednym z wielu niezbędnych działań w obszarze zdrowia psychicznego młodych ludzi jest edukacja skierowana do nich samych oraz do rodziców. Dorastający czło wiek powienin mieć dostęp do wiedzy (poprzez media, udział w szkolnych zajęciach profilaktycznych, rozmowę z pedagogiem,ze specjalistą,itd), która umożliwi mu wstępne chociażby zorientowanie sie w tym, co się z nim dzieje.
Informacja, że coś czego doświadc za jest niepokojące, może być pierszym impulsem do poszukiwania pomocy. Nieraz jest tak, że młody człowiek bagatelizuje swoje objawy, na przykład z obawy przed tym co się będzie działo dalej, i sam nie powie, że coś jest nie tak. Albo uparcie odmawia podj ęcia współpracy, rozmowy. Wówczas szczególnie ważnym ogniwem jest zainteresowany i minimalnie chociaż zorientowany rodzic.
Z praktyki wielu specjalistów, również z pracy zespołu OTU Ośrodka Profilaktyki, wynika, że wiedza rodziców na temat zjawiska depr esji dzieci i młodzieży jest w dużym stopniu bardzo ogólna. Nie jest to zarzut prawdopodobnie większość z nich, jeśli miała kontakt z chorą na depresję osobą, był to jakiś dorosły, nie dziecko czy nastolatek. Reakcje dorosłych na temat depresji wśród mł odych ludzi bywają różne, od przerażenia poprzez minimalizowanie, po zaprzeczanie. Wielu rodzicom wydaje się, że dzieci i młodzież nie zapadają na tak poważne problemy, są skłonni uważać, że to przesadzone wymysły współczesnego świata. Prawdopodobnie jest wielu rodziców, którzy zwyczajnie obawiają się diagnozy tego rodzaju kłopotów o własnego dziecka. Nie wiedzą jak pomóc, gdzie szukać specjalistów i co dalej będzie się działo z ich dzieckiem. Zdarzają się skrajne reakcje w postaci zaprzeczania stawianej di agnozie. Rodzice objawy dziecka tłumaczą jako przejaw lenistwa, manipulacji czy chęć zwrócenia na siebie uwagi.
Bywają osoby, które minimalizują kłopot, fałszywie sie pocieszaja, że te trudności są chwilowe, zaraz przejdą.
Niezależenie od źródeł różnych p ostaw rodziców, wyposażony w rzetelną wiedzę rodzic jest szansą na interwencję wobec dziecka.
OBRAZ DEPRESJI OBJAWY
➢ Diagnozowanie depresji odbywa się na podstawie takich samych kryteriów jak u dorosłych, ale obraz depresji jest zgoła inny a objawy c zęsto niespecyficzne.
➢ Wiele objawów występujących o nastolatków w okresie dojrzewania ma charakter depresyjny co nie oznacza, że występuje u nich depresja kliniczna. O tym zawsze decyduje
lekarz, natomiast każda zmiana i pogorszenie funkcjonowania dziecka powinna być skonsulowana ze specjalistą (lekarzem, psychologiem , terapeutą).
CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ?
ZABURZENIA NSATROJU
✓ U młodszych dzieci częściej niż smutek i przygnębienie obserwuje się rozdrażnienie i złość, mogą zdarzać sie wybuchy krzyku, płacz u. Kilkuletnie dzieci nie potrafią tak jak starsze powiedzieć co czują, z zewnątrz jednak widoczna jest ich irytacja i zniecierpliwienie.
✓ Nastolatkowie częściej mówią o przygnębieniu, smutku, poczuciu osmotnienia, nawet Nastolatkowie częściej mówią o przygnębieniu, smutku, poczuciu osmotnienia, nawet w sytaucji gdy prowadzą życie towaw sytaucji gdy prowadzą życie towarzyskie, spotykają się ze znajomymi.rzyskie, spotykają się ze znajomymi.
✓ Brak motywacji do działania, niechęć po podejmowania aktywności, poczucie znużenia Brak motywacji do działania, niechęć po podejmowania aktywności, poczucie znużenia –– "nic mi się nie chce", "nie mam siły"."nic mi się nie chce", "nie mam siły".
✓ Reaktywność nastroju Reaktywność nastroju –– nie zawsze młody człowiek jest tylko zobojętniały na to co dzieje nie zawsze młody człowiek jest tylko zobojętniały na to co dzieje się się wokół wokół –– pewne wydarzenia zewnętrzne mogą go rozweselić, poprawić nastrój. Jednak pewne wydarzenia zewnętrzne mogą go rozweselić, poprawić nastrój. Jednak nie trwa to długo i powraca stan przygnębienia. Zmienność nastroju jest ważnym sygnałem nie trwa to długo i powraca stan przygnębienia. Zmienność nastroju jest ważnym sygnałem ostrzegawczym.ostrzegawczym.
✓ Brak odczuwania przyjemności Brak odczuwania przyjemności –– wiekszość aktywności podejmowanych przezwiekszość aktywności podejmowanych przez mmłodego łodego człwieka nie przynosi już radości, często porzuca on swoje dotychczasowe zainteresowania, człwieka nie przynosi już radości, często porzuca on swoje dotychczasowe zainteresowania, rezygnuje ze spotkań towarzystkich, izoluje się. Nie oznacza to, że sie znudził. Raczej nie rezygnuje ze spotkań towarzystkich, izoluje się. Nie oznacza to, że sie znudził. Raczej nie jest już w stanie odczuwać przyjemności i cierpi z tego powodu. Czujest już w stanie odczuwać przyjemności i cierpi z tego powodu. Czuje głownie pustkę.je głownie pustkę.
✓ Depresyjna ocena rzeczywistości Depresyjna ocena rzeczywistości –– młody człowiek nie wierzy w siebie, znacznie obniża się młody człowiek nie wierzy w siebie, znacznie obniża się jego poczucie własnej wartości, uważa się nic mu się nie udaje i nie uda w przyszłości. jego poczucie własnej wartości, uważa się nic mu się nie udaje i nie uda w przyszłości. Brzdo częśto towarzyszy temu poczucie winy i skłonność do Brzdo częśto towarzyszy temu poczucie winy i skłonność do obwiniania się za wszystko co obwiniania się za wszystko co wydarza się jemu i innym.wydarza się jemu i innym.
POGORSZENIE WYNIKÓW W NAUCE I MOŻLIWOŚCI POZNAWCZYCH:
✓ Wyraźne osłabienie możliwości intelektualnych Wyraźne osłabienie możliwości intelektualnych –– pojawiaja sie trudności w funkcjonowaniu pojawiaja sie trudności w funkcjonowaniu w podstawowym obszarze, czyli w szkole. Dziecko otrzymw podstawowym obszarze, czyli w szkole. Dziecko otrzymuje gorsze stopnie, pojawiają się uje gorsze stopnie, pojawiają się kłopoty w nauce kłopoty w nauce –– trudności w koncentracji uwagi, skupieniu się i zapamiętywaniu chociaż trudności w koncentracji uwagi, skupieniu się i zapamiętywaniu chociaż wcześniej uczyło sie dobrze.wcześniej uczyło sie dobrze.
✓ Początkowe unikanie chodzenia do szkoły, wagary mogą zakończyć się odmową Początkowe unikanie chodzenia do szkoły, wagary mogą zakończyć się odmową wychodzenia do szkoły w ogólewychodzenia do szkoły w ogóle. Kolejne niepowodzenia pogłębiają frustrację i niską . Kolejne niepowodzenia pogłębiają frustrację i niską samoocenę. Często oskarżenia o lenistwo i przypisywanie dziecku złych intencji pogarsza samoocenę. Często oskarżenia o lenistwo i przypisywanie dziecku złych intencji pogarsza sytuację i wzmaga opór przed poworotem do szkoły.sytuację i wzmaga opór przed poworotem do szkoły.
PROBLEMY ZDROWOTNE
✓ Dolegliwości somatyczne, zdrowotne mogą byDolegliwości somatyczne, zdrowotne mogą być manifestacją emocji dziecka. Dzieje się tak ć manifestacją emocji dziecka. Dzieje się tak zwłaszcza u młodszych dzieci. Występują bóle głowy, brzucha, brak apetytu, moczenie zwłaszcza u młodszych dzieci. Występują bóle głowy, brzucha, brak apetytu, moczenie nocne. Takie kłopoty pojawiają sie co jakiś czas, np. w sytaucji większego napięcia czy nocne. Takie kłopoty pojawiają sie co jakiś czas, np. w sytaucji większego napięcia czy stresu i mijają. Jeśli nie mają potwistresu i mijają. Jeśli nie mają potwierdzenia w badaniach lekarskich, często rodzice traktują erdzenia w badaniach lekarskich, często rodzice traktują je jako sposób na unikanie, np. szkoły. Wówczas nieco "uspokojony" rodzic później zgłosi je jako sposób na unikanie, np. szkoły. Wówczas nieco "uspokojony" rodzic później zgłosi się do psychiatry czy psychologa.się do psychiatry czy psychologa.
✓ U nastolatków dolegliwości bólowe są podobne, dodatkowo mogą wystąpić: nagłU nastolatków dolegliwości bólowe są podobne, dodatkowo mogą wystąpić: nagły spadek y spadek lub wzrost wagi ciała oraz kłopoty ze spaniem. Młody człowiek ma trudności w zasypianiu lub wzrost wagi ciała oraz kłopoty ze spaniem. Młody człowiek ma trudności w zasypianiu lub wybudza się w nocy. lub wybudza się w nocy.
✓ Często występują także: napady duszności, ucisk w klatce piersiowej, dolegliwości układu Często występują także: napady duszności, ucisk w klatce piersiowej, dolegliwości układu pokarmowego.pokarmowego.
ZABURZENIA ZACHOWANIA
✓ To szeTo szeroka gama zachowań, które polegają na niepodejmowaniu przez nastolatka czynności, roka gama zachowań, które polegają na niepodejmowaniu przez nastolatka czynności, których oczekuja od niego rodzice czy nauczyciele, np. wagary, obojętnośc wobec których oczekuja od niego rodzice czy nauczyciele, np. wagary, obojętnośc wobec obowiązków domowych. Nastolatek może także łamać zakazy i nakazy: nadużywać obowiązków domowych. Nastolatek może także łamać zakazy i nakazy: nadużywać alkoholu i narkotyalkoholu i narkotyków, wcześnie podejmować inicjację seksualną, łamać normy prawne.ków, wcześnie podejmować inicjację seksualną, łamać normy prawne.
➢ Depresja może manifestować sie poprzez zachowania agresywne wobec siebie i otoczenia Depresja może manifestować sie poprzez zachowania agresywne wobec siebie i otoczenia -- nastolatek może podejmować akty autoagresji. Dokonuje samouszkodzeń, tnie ręce, uda, ale nastolatek może podejmować akty autoagresji. Dokonuje samouszkodzeń, tnie ręce, uda, ale także może rtakże może rozdrapywać rany, krosty, wyrywać włosy.ozdrapywać rany, krosty, wyrywać włosy.
➢ Myśli rezygnacyjne, samobójcze, nasilone zainteresowanie tematyką śmierci, Myśli rezygnacyjne, samobójcze, nasilone zainteresowanie tematyką śmierci, demonstracyjne wypowiedzi na ten temat.demonstracyjne wypowiedzi na ten temat.
➢ Podejmowanie prób samobójczych.Podejmowanie prób samobójczych.
CO ROBIĆ I KIEDY?
Przede wszystkim nie wolno bagatelizować problemów dziecka. Ważne, by mu uwierzyć i emów dziecka. Ważne, by mu uwierzyć i potrakować poważnie. Nie warto odkładać spraw "na później" w nadziei, że kłopot sam sie potrakować poważnie. Nie warto odkładać spraw "na później" w nadziei, że kłopot sam sie rozwiąże. Depresja w skrajnych przyppadkach może być chorobą śmiertleną.rozwiąże. Depresja w skrajnych przyppadkach może być chorobą śmiertleną.
Dlatego, przypadku występowania niepokojących sygnałów należy zgłosić sie do specjalistynależy zgłosić sie do specjalisty-- lekarza psychiatry, psychologa, terapeuty. Pedagog szkolny także wskaże gdzie szukać pomocy. lekarza psychiatry, psychologa, terapeuty. Pedagog szkolny także wskaże gdzie szukać pomocy. Porady można zasięgnąć także u lekarza rodzinnego. Porady można zasięgnąć także u lekarza rodzinnego.
Należy pamiętać, że myśli samobójcze są bezwzględnym wskazaniem do kontaktu u z psychiatrą, a w sytaucji podjęcia próby samobójczej z psychiatrą, a w sytaucji podjęcia próby samobójczej -- należy wzywać pogotowie ratunkowe należy wzywać pogotowie ratunkowe lub zgłosić się do Izby Przyjęć. lub zgłosić się do Izby Przyjęć.
Na terenie miasta Inowrocławia pomoc można użyskać w:
Ośrodku Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień
ul. Toruńska 2626
tel. 52 525 65 99
tel. 52 357 43 89
Ośrodku Interwencji Kryzysowej przy PCPR
ul. Mątewska 17
tel. 52 359 22 49
Można równiez skorzystać z telefonu zaufania:
➢ dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
➢ dla dzieci i mdla dzieci i młodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)łodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
➢ dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)
„Na głos o depresji” - Artykuł - Depresja dzieci i młodzieży
DEPRESJA DZIECI I MŁODZIEŻY
O ostatnich latach obserwuje się coraz więcej przyp adków dzieci i młodzieży, u których występują mniej lub bardziej nasilone objawy depresji. Na alarm biją lekarze psychiatrzy,
terapeuci, pedagodzy szkolni. Zjawisko to niepo kojąco poszerza się i niezależnie od różnic w teoretycznych rozważaniach, trudno go nie zauważyć.
Jednym z wielu niezbędnych działań w obszarze zdrowia psychicznego młodych ludzi jest edukacja skierowana do nich samych oraz do rodziców. Dorastający czło wiek powienin mieć dostęp do wiedzy (poprzez media, udział w szkolnych zajęciach profilaktycznych, rozmowę z pedagogiem,ze specjalistą,itd), która umożliwi mu wstępne chociażby zorientowanie sie w tym, co się z nim dzieje.
Informacja, że coś czego doświadc za jest niepokojące, może być pierszym impulsem do poszukiwania pomocy. Nieraz jest tak, że młody człowiek bagatelizuje swoje objawy, na przykład z obawy przed tym co się będzie działo dalej, i sam nie powie, że coś jest nie tak. Albo uparcie odmawia podj ęcia współpracy, rozmowy. Wówczas szczególnie ważnym ogniwem jest zainteresowany i minimalnie chociaż zorientowany rodzic.
Z praktyki wielu specjalistów, również z pracy zespołu OTU Ośrodka Profilaktyki, wynika, że wiedza rodziców na temat zjawiska depr esji dzieci i młodzieży jest w dużym stopniu bardzo ogólna. Nie jest to zarzut prawdopodobnie większość z nich, jeśli miała kontakt z chorą na depresję osobą, był to jakiś dorosły, nie dziecko czy nastolatek. Reakcje dorosłych na temat depresji wśród mł odych ludzi bywają różne, od przerażenia poprzez minimalizowanie, po zaprzeczanie. Wielu rodzicom wydaje się, że dzieci i młodzież nie zapadają na tak poważne problemy, są skłonni uważać, że to przesadzone wymysły współczesnego świata. Prawdopodobnie jest wielu rodziców, którzy zwyczajnie obawiają się diagnozy tego rodzaju kłopotów o własnego dziecka. Nie wiedzą jak pomóc, gdzie szukać specjalistów i co dalej będzie się działo z ich dzieckiem. Zdarzają się skrajne reakcje w postaci zaprzeczania stawianej di agnozie. Rodzice objawy dziecka tłumaczą jako przejaw lenistwa, manipulacji czy chęć zwrócenia na siebie uwagi.
Bywają osoby, które minimalizują kłopot, fałszywie sie pocieszaja, że te trudności są chwilowe, zaraz przejdą.
Niezależenie od źródeł różnych p ostaw rodziców, wyposażony w rzetelną wiedzę rodzic jest szansą na interwencję wobec dziecka.
OBRAZ DEPRESJI OBJAWY
➢ Diagnozowanie depresji odbywa się na podstawie takich samych kryteriów jak u dorosłych, ale obraz depresji jest zgoła inny a objawy c zęsto niespecyficzne.
➢ Wiele objawów występujących o nastolatków w okresie dojrzewania ma charakter depresyjny co nie oznacza, że występuje u nich depresja kliniczna. O tym zawsze decyduje
lekarz, natomiast każda zmiana i pogorszenie funkcjonowania dziecka powinna być skonsulowana ze specjalistą (lekarzem, psychologiem , terapeutą).
CO POWINNO ZANIEPOKOIĆ?
ZABURZENIA NSATROJU
✓ U młodszych dzieci częściej niż smutek i przygnębienie obserwuje się rozdrażnienie i złość, mogą zdarzać sie wybuchy krzyku, płacz u. Kilkuletnie dzieci nie potrafią tak jak starsze powiedzieć co czują, z zewnątrz jednak widoczna jest ich irytacja i zniecierpliwienie.
✓ Nastolatkowie częściej mówią o przygnębieniu, smutku, poczuciu osmotnienia, nawet Nastolatkowie częściej mówią o przygnębieniu, smutku, poczuciu osmotnienia, nawet w sytaucji gdy prowadzą życie towaw sytaucji gdy prowadzą życie towarzyskie, spotykają się ze znajomymi.rzyskie, spotykają się ze znajomymi.
✓ Brak motywacji do działania, niechęć po podejmowania aktywności, poczucie znużenia Brak motywacji do działania, niechęć po podejmowania aktywności, poczucie znużenia –– "nic mi się nie chce", "nie mam siły"."nic mi się nie chce", "nie mam siły".
✓ Reaktywność nastroju Reaktywność nastroju –– nie zawsze młody człowiek jest tylko zobojętniały na to co dzieje nie zawsze młody człowiek jest tylko zobojętniały na to co dzieje się się wokół wokół –– pewne wydarzenia zewnętrzne mogą go rozweselić, poprawić nastrój. Jednak pewne wydarzenia zewnętrzne mogą go rozweselić, poprawić nastrój. Jednak nie trwa to długo i powraca stan przygnębienia. Zmienność nastroju jest ważnym sygnałem nie trwa to długo i powraca stan przygnębienia. Zmienność nastroju jest ważnym sygnałem ostrzegawczym.ostrzegawczym.
✓ Brak odczuwania przyjemności Brak odczuwania przyjemności –– wiekszość aktywności podejmowanych przezwiekszość aktywności podejmowanych przez mmłodego łodego człwieka nie przynosi już radości, często porzuca on swoje dotychczasowe zainteresowania, człwieka nie przynosi już radości, często porzuca on swoje dotychczasowe zainteresowania, rezygnuje ze spotkań towarzystkich, izoluje się. Nie oznacza to, że sie znudził. Raczej nie rezygnuje ze spotkań towarzystkich, izoluje się. Nie oznacza to, że sie znudził. Raczej nie jest już w stanie odczuwać przyjemności i cierpi z tego powodu. Czujest już w stanie odczuwać przyjemności i cierpi z tego powodu. Czuje głownie pustkę.je głownie pustkę.
✓ Depresyjna ocena rzeczywistości Depresyjna ocena rzeczywistości –– młody człowiek nie wierzy w siebie, znacznie obniża się młody człowiek nie wierzy w siebie, znacznie obniża się jego poczucie własnej wartości, uważa się nic mu się nie udaje i nie uda w przyszłości. jego poczucie własnej wartości, uważa się nic mu się nie udaje i nie uda w przyszłości. Brzdo częśto towarzyszy temu poczucie winy i skłonność do Brzdo częśto towarzyszy temu poczucie winy i skłonność do obwiniania się za wszystko co obwiniania się za wszystko co wydarza się jemu i innym.wydarza się jemu i innym.
POGORSZENIE WYNIKÓW W NAUCE I MOŻLIWOŚCI POZNAWCZYCH:
✓ Wyraźne osłabienie możliwości intelektualnych Wyraźne osłabienie możliwości intelektualnych –– pojawiaja sie trudności w funkcjonowaniu pojawiaja sie trudności w funkcjonowaniu w podstawowym obszarze, czyli w szkole. Dziecko otrzymw podstawowym obszarze, czyli w szkole. Dziecko otrzymuje gorsze stopnie, pojawiają się uje gorsze stopnie, pojawiają się kłopoty w nauce kłopoty w nauce –– trudności w koncentracji uwagi, skupieniu się i zapamiętywaniu chociaż trudności w koncentracji uwagi, skupieniu się i zapamiętywaniu chociaż wcześniej uczyło sie dobrze.wcześniej uczyło sie dobrze.
✓ Początkowe unikanie chodzenia do szkoły, wagary mogą zakończyć się odmową Początkowe unikanie chodzenia do szkoły, wagary mogą zakończyć się odmową wychodzenia do szkoły w ogólewychodzenia do szkoły w ogóle. Kolejne niepowodzenia pogłębiają frustrację i niską . Kolejne niepowodzenia pogłębiają frustrację i niską samoocenę. Często oskarżenia o lenistwo i przypisywanie dziecku złych intencji pogarsza samoocenę. Często oskarżenia o lenistwo i przypisywanie dziecku złych intencji pogarsza sytuację i wzmaga opór przed poworotem do szkoły.sytuację i wzmaga opór przed poworotem do szkoły.
PROBLEMY ZDROWOTNE
✓ Dolegliwości somatyczne, zdrowotne mogą byDolegliwości somatyczne, zdrowotne mogą być manifestacją emocji dziecka. Dzieje się tak ć manifestacją emocji dziecka. Dzieje się tak zwłaszcza u młodszych dzieci. Występują bóle głowy, brzucha, brak apetytu, moczenie zwłaszcza u młodszych dzieci. Występują bóle głowy, brzucha, brak apetytu, moczenie nocne. Takie kłopoty pojawiają sie co jakiś czas, np. w sytaucji większego napięcia czy nocne. Takie kłopoty pojawiają sie co jakiś czas, np. w sytaucji większego napięcia czy stresu i mijają. Jeśli nie mają potwistresu i mijają. Jeśli nie mają potwierdzenia w badaniach lekarskich, często rodzice traktują erdzenia w badaniach lekarskich, często rodzice traktują je jako sposób na unikanie, np. szkoły. Wówczas nieco "uspokojony" rodzic później zgłosi je jako sposób na unikanie, np. szkoły. Wówczas nieco "uspokojony" rodzic później zgłosi się do psychiatry czy psychologa.się do psychiatry czy psychologa.
✓ U nastolatków dolegliwości bólowe są podobne, dodatkowo mogą wystąpić: nagłU nastolatków dolegliwości bólowe są podobne, dodatkowo mogą wystąpić: nagły spadek y spadek lub wzrost wagi ciała oraz kłopoty ze spaniem. Młody człowiek ma trudności w zasypianiu lub wzrost wagi ciała oraz kłopoty ze spaniem. Młody człowiek ma trudności w zasypianiu lub wybudza się w nocy. lub wybudza się w nocy.
✓ Często występują także: napady duszności, ucisk w klatce piersiowej, dolegliwości układu Często występują także: napady duszności, ucisk w klatce piersiowej, dolegliwości układu pokarmowego.pokarmowego.
ZABURZENIA ZACHOWANIA
✓ To szeTo szeroka gama zachowań, które polegają na niepodejmowaniu przez nastolatka czynności, roka gama zachowań, które polegają na niepodejmowaniu przez nastolatka czynności, których oczekuja od niego rodzice czy nauczyciele, np. wagary, obojętnośc wobec których oczekuja od niego rodzice czy nauczyciele, np. wagary, obojętnośc wobec obowiązków domowych. Nastolatek może także łamać zakazy i nakazy: nadużywać obowiązków domowych. Nastolatek może także łamać zakazy i nakazy: nadużywać alkoholu i narkotyalkoholu i narkotyków, wcześnie podejmować inicjację seksualną, łamać normy prawne.ków, wcześnie podejmować inicjację seksualną, łamać normy prawne.
➢ Depresja może manifestować sie poprzez zachowania agresywne wobec siebie i otoczenia Depresja może manifestować sie poprzez zachowania agresywne wobec siebie i otoczenia -- nastolatek może podejmować akty autoagresji. Dokonuje samouszkodzeń, tnie ręce, uda, ale nastolatek może podejmować akty autoagresji. Dokonuje samouszkodzeń, tnie ręce, uda, ale także może rtakże może rozdrapywać rany, krosty, wyrywać włosy.ozdrapywać rany, krosty, wyrywać włosy.
➢ Myśli rezygnacyjne, samobójcze, nasilone zainteresowanie tematyką śmierci, Myśli rezygnacyjne, samobójcze, nasilone zainteresowanie tematyką śmierci, demonstracyjne wypowiedzi na ten temat.demonstracyjne wypowiedzi na ten temat.
➢ Podejmowanie prób samobójczych.Podejmowanie prób samobójczych.
CO ROBIĆ I KIEDY?
Przede wszystkim nie wolno bagatelizować problemów dziecka. Ważne, by mu uwierzyć i emów dziecka. Ważne, by mu uwierzyć i potrakować poważnie. Nie warto odkładać spraw "na później" w nadziei, że kłopot sam sie potrakować poważnie. Nie warto odkładać spraw "na później" w nadziei, że kłopot sam sie rozwiąże. Depresja w skrajnych przyppadkach może być chorobą śmiertleną.rozwiąże. Depresja w skrajnych przyppadkach może być chorobą śmiertleną.
Dlatego, przypadku występowania niepokojących sygnałów należy zgłosić sie do specjalistynależy zgłosić sie do specjalisty-- lekarza psychiatry, psychologa, terapeuty. Pedagog szkolny także wskaże gdzie szukać pomocy. lekarza psychiatry, psychologa, terapeuty. Pedagog szkolny także wskaże gdzie szukać pomocy. Porady można zasięgnąć także u lekarza rodzinnego. Porady można zasięgnąć także u lekarza rodzinnego.
Należy pamiętać, że myśli samobójcze są bezwzględnym wskazaniem do kontaktu u z psychiatrą, a w sytaucji podjęcia próby samobójczej z psychiatrą, a w sytaucji podjęcia próby samobójczej -- należy wzywać pogotowie ratunkowe należy wzywać pogotowie ratunkowe lub zgłosić się do Izby Przyjęć. lub zgłosić się do Izby Przyjęć.
Na terenie miasta Inowrocławia pomoc można użyskać w:
Ośrodku Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień
ul. Toruńska 2626
tel. 52 525 65 99
tel. 52 357 43 89
Ośrodku Interwencji Kryzysowej przy PCPR
ul. Mątewska 17
tel. 52 359 22 49
Można równiez skorzystać z telefonu zaufania:
➢ dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)dla rodziców i nauczycieli tel. 800 100 100 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
➢ dla dzieci i mdla dzieci i młodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)łodzieży tel. 116 111 (Fundacja Dajmy Dzieciom Siłę)
➢ dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)dla osób w stanie kryzysu psychicznego 800 702 222 (Fundacja Itaka)
„Na głos o depresji” - plakaty informacyjne, linki do filmów
W ramach współpracy z OPiRPU w Inowrocławiu otrzymaliśmy pakiet plakatów informacyjnych dotyczących zagadnienia: "Depresja wśród dzieci i młodzieży"
Zapraszam do zapoznania się z zamieszczonymi treściami.
Niekiedy trudno wyrazić słowami czym jest depresja i dlaczego codzienne życie
osób chorych na depresję staje się dla nich tak dużym wyzwaniem.
Dlatego też zachęcamy do obejrzenia filmików na youtubie, które przybliżają ten temat.
DEPRESJA. Rozumiesz - pomagasz. (LIVING WITH DEPRESSION - continued... English SUBTITLES)
https://www.youtube.com/watch?v=PNHQO_GmZpU
LIVING WITH DEPRESSION
https://www.youtube.com/watch?v=EJ_S5Rjt_iI&feature=emb_logo
(NIE)WIDZIALNA NASTOLETNIA DEPRESJA -film Reżysera Życia
https://www.youtube.com/watch?v=_96_Ck_w_gw
Kampania informacyjno – edukacyjna „Na głos o depresji”
Kampania informacyjno – edukacyjna „Na głos o depresji”
Cele:
• profilaktyka depresji młodzieńczej oraz osób starszych
• podniesienie świadomości społecznej na temat zaburzeń depresyjnych poprzez edukację w zakresie:
- wczesnego rozpoznawania symptomów choroby
- sposobów skutecznego interweniowania ze strony otoczenia
- zapobiegania rozwojowi choroby
- wpływu używania alkoholu i innych substancji psychoaktywnych na rozwój zaburzeń depresyjnych
- informacja o miejscach i formach pomocy
Od 9 listopada do 30 grudnia:
• Informacje na stronie Ośrodka Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Uzależnień www.profilaktyka.inowroclaw.info.pl oraz na fan page FB
• Materiały informacyjno – edukacyjne będą przesyłane pedagogom szkolnym w celu udostępniania nauczycielom, rodzicom, uczniom.
